Gözlerin Gibi Uzun Bir Yol

Gözlerin Gibi Uzun Bir Yol

Gözlerin…
Beni benden alan, içime işleyen, söylenmemiş ne varsa ortaya seren bir uzun yol.
Sonsuz gibi, dipsiz gibi… Yürüdükçe daha da içine çekiyor insanı.
Ne zaman baksam oraya, kayboluyorum. Ne zaman kendimi arasam, orada buluyorum.

Uzattığım ellerim var sana doğru.
Korkarak, titreyerek ama ümitle…
Bir gün tutarsın diye değil, tuttuğunda beraber düşeriz, beraber boğuluruz diye uzatıyorum o elleri.
Çünkü bazen düşmek de güzeldir,
Eğer yanındakiyle düşüyorsan…

Beraber boğulsak bu suskunlukta,
Beraber ağlasak, beraber susup beraber yeniden başlasak.
Ben artık tek başıma yürümekten yoruldum.
Bir bakışınla siliniyor tüm yollar, tüm yorgunluklar.
Gözlerin, beni öldüren ama aynı zamanda yeniden doğuran bir dua gibi.
Benim tek cümlem, tek yönüm, tek dileğim.

Tut ellerimi…
Ne olursa olsun bırakma.
Beraber kaybolalım,
Beraber boğulalım…
Ama beraber olalım.